Year of the Tiger 2
Door: Michel Hoogenboom
Blijf op de hoogte en volg Michel
05 November 2010 | Nederland, Nieuw-Vossemeer
(vervolg op: http://michelhoogenboom.waarbenjij.nu/index.php?page=message&id=3667881)
Ayutthaya was ooit de hoofdstad van Siam(voormalige naam van Thailand) totdat de Birmezen binnenvielen en de stad met de grond gelijk maakten. Ik geloof dat er nog steeds wat zeer tussen de twee landen is hierdoor. Maar dat is niet iets waar ik me druk om hoef te maken. Feit is wel dat het hedendaagse Ayutthaya een klein stadje is met oude ruïnes die je overal kunt vinden. En dat is iets waar je mij heel erg blij mee kan maken. Bouw een muur, gooi er drie kanonskogels doorheen en doe er 2000 jaar niks mee, ik vind het mooi.
Ik heb hier een fietsje gehuurd en ben het stadje drie keer rondgereden. Overal teveel foto´s van genomen, omdat ik er achteraf toch achter kwam dat ze wel erg veel op elkaar leken allemaal. Zoals je altijd doet wanneer je ergens heel erg van onder de indruk bent. Uiteindelijk was dit een prima afsluiter, want hierna zou ik via Bangkok en Hong-Kong weer naar huis vliegen. In laatst genoemde steden heb ik natuurlijk de laatste twee dagen nog een paar biertjes gedaan om afscheid te nemen van een prachtig half jaar.
Op dit moment ben ik alweer twee maanden thuis, en ik begin nu pas weer echt aan Nederland te wennen geloof ik. De eerste twee weken is het echt leuk om iedereen weer te zien, en ga je veel dingen doen. Daarna is het voor de meeste mensen niet zo speciaal meer dat je weer terug bent, en begint het gewone leven weer. Wat dus betekend dat je eerst hele dagen thuis zit omdat je geen baan hebt, en vrienden en familie werken of naar school moeten. De verveling slaat toe, je gaat van alles en nog wat missen van de zes maanden reizen, waar je altijd wel iemand om je heen hebt, het geld niet op kan en je 7 dagen in de week gaat stappen. Je kan niets meer doen want je hebt geen cash, en helemaal niet wanneer je die rekening krijgt van de garage nadat je auto weer is gekeurd. Geen recht op een uitkering en geen recht op bijstand de eerste drie maanden...
Kortom je zit in een dipje. Niet heel erg raar als je dit vergelijkt met de verhalen van afgelopen tijd. Gelukkig vond ik vrij vlot een baan in Eindhoven als Front-end Developer en ben ik daar nu door m'n proeftijd heen. Alhoewel ik hier eerst totaal niet naar m'n zin zat, begin ik me daar nu toch wel thuis te voelen. Ook merk ik dat ik hier toch wel elke dag veel leer, en dat kan nooit kwaad. Uiteindelijk heb ik er zeker goed aan gedaan de keuze te maken om op reis te gaan, ook al was de drempel in het begin erg hoog.
En over drempels gesproken, ik hoor zoveel mensen reageren met “dat is ook een droom van mij” of “oh, dat zou ik ook echt wel eens willen doen” als ik mijn verhalen vertel. Maar serieus wat let jullie? Ik weet dat je 100 redenen kunt verzinnen om thuis te blijven, maar ik denk dat je dit juist andersom moet redeneren. Ga redenen verzinnen om wel te gaan. Geen geld? Geen probleem, je kan overal werken. “Maar ik wil niet alleen”, je ontmoet honderden toffe mensen, overal! Plus je hoeft met helemaal niemand rekening te houden, en kan dus de reis reizen die jij echt wil. De drempel is zo hoog als dat je deze zelf maakt.
Een man in Maleisië vertelde me dat 2010 mijn jaar zou worden, omdat dit jaar net als 1986 , mijn geboortejaar, het jaar van de tijger is. En als ik alles zo op een rijtje zet is het toch echt wel een memorabel jaar. Naast m'n skydive, bungyjump, verschillende duiken, rotsklim, bezoeken aan prachtige landen en steden (om maar even een paar dingen uit te lichten). Heb ik ook een nieuwe baan gevonden in Eindhoven, en zit het er daardoor ook wel heel erg aan te komen dat ik eindelijk het huis uit zal gaan. Ik heb ook vooral gemerkt dat ik mezelf uit m'n comfort zone moet halen, nieuwe dingen doen die misschien eng lijken, maar daardoor achteraf echt wel een extra lekker gevoel geven. Juist omdat het je net wat meer moeite kost.
Kortom, een hele hoop nieuwe indrukken en geweldige ervaringen, en hierbij wil ik het laten.
Ik waardeer het dat er een flink aantal mensen zijn die zich toch steeds weer door die ellenlange teksten heen hebben geworsteld en regelmatig een berichtje hebben achtergelaten. Dankjewel!
Ayutthaya was ooit de hoofdstad van Siam(voormalige naam van Thailand) totdat de Birmezen binnenvielen en de stad met de grond gelijk maakten. Ik geloof dat er nog steeds wat zeer tussen de twee landen is hierdoor. Maar dat is niet iets waar ik me druk om hoef te maken. Feit is wel dat het hedendaagse Ayutthaya een klein stadje is met oude ruïnes die je overal kunt vinden. En dat is iets waar je mij heel erg blij mee kan maken. Bouw een muur, gooi er drie kanonskogels doorheen en doe er 2000 jaar niks mee, ik vind het mooi.
Ik heb hier een fietsje gehuurd en ben het stadje drie keer rondgereden. Overal teveel foto´s van genomen, omdat ik er achteraf toch achter kwam dat ze wel erg veel op elkaar leken allemaal. Zoals je altijd doet wanneer je ergens heel erg van onder de indruk bent. Uiteindelijk was dit een prima afsluiter, want hierna zou ik via Bangkok en Hong-Kong weer naar huis vliegen. In laatst genoemde steden heb ik natuurlijk de laatste twee dagen nog een paar biertjes gedaan om afscheid te nemen van een prachtig half jaar.
Op dit moment ben ik alweer twee maanden thuis, en ik begin nu pas weer echt aan Nederland te wennen geloof ik. De eerste twee weken is het echt leuk om iedereen weer te zien, en ga je veel dingen doen. Daarna is het voor de meeste mensen niet zo speciaal meer dat je weer terug bent, en begint het gewone leven weer. Wat dus betekend dat je eerst hele dagen thuis zit omdat je geen baan hebt, en vrienden en familie werken of naar school moeten. De verveling slaat toe, je gaat van alles en nog wat missen van de zes maanden reizen, waar je altijd wel iemand om je heen hebt, het geld niet op kan en je 7 dagen in de week gaat stappen. Je kan niets meer doen want je hebt geen cash, en helemaal niet wanneer je die rekening krijgt van de garage nadat je auto weer is gekeurd. Geen recht op een uitkering en geen recht op bijstand de eerste drie maanden...
Kortom je zit in een dipje. Niet heel erg raar als je dit vergelijkt met de verhalen van afgelopen tijd. Gelukkig vond ik vrij vlot een baan in Eindhoven als Front-end Developer en ben ik daar nu door m'n proeftijd heen. Alhoewel ik hier eerst totaal niet naar m'n zin zat, begin ik me daar nu toch wel thuis te voelen. Ook merk ik dat ik hier toch wel elke dag veel leer, en dat kan nooit kwaad. Uiteindelijk heb ik er zeker goed aan gedaan de keuze te maken om op reis te gaan, ook al was de drempel in het begin erg hoog.
En over drempels gesproken, ik hoor zoveel mensen reageren met “dat is ook een droom van mij” of “oh, dat zou ik ook echt wel eens willen doen” als ik mijn verhalen vertel. Maar serieus wat let jullie? Ik weet dat je 100 redenen kunt verzinnen om thuis te blijven, maar ik denk dat je dit juist andersom moet redeneren. Ga redenen verzinnen om wel te gaan. Geen geld? Geen probleem, je kan overal werken. “Maar ik wil niet alleen”, je ontmoet honderden toffe mensen, overal! Plus je hoeft met helemaal niemand rekening te houden, en kan dus de reis reizen die jij echt wil. De drempel is zo hoog als dat je deze zelf maakt.
Een man in Maleisië vertelde me dat 2010 mijn jaar zou worden, omdat dit jaar net als 1986 , mijn geboortejaar, het jaar van de tijger is. En als ik alles zo op een rijtje zet is het toch echt wel een memorabel jaar. Naast m'n skydive, bungyjump, verschillende duiken, rotsklim, bezoeken aan prachtige landen en steden (om maar even een paar dingen uit te lichten). Heb ik ook een nieuwe baan gevonden in Eindhoven, en zit het er daardoor ook wel heel erg aan te komen dat ik eindelijk het huis uit zal gaan. Ik heb ook vooral gemerkt dat ik mezelf uit m'n comfort zone moet halen, nieuwe dingen doen die misschien eng lijken, maar daardoor achteraf echt wel een extra lekker gevoel geven. Juist omdat het je net wat meer moeite kost.
Kortom, een hele hoop nieuwe indrukken en geweldige ervaringen, en hierbij wil ik het laten.
Ik waardeer het dat er een flink aantal mensen zijn die zich toch steeds weer door die ellenlange teksten heen hebben geworsteld en regelmatig een berichtje hebben achtergelaten. Dankjewel!
-
05 November 2010 - 08:39
Loesje:
Hey Frits,
Langverwacht maar niet minder lang geworden daardoor. Heerlijk begin van een gewone werkdag.
Veel avonturen zijn herkenbaar:-) Ook dat weer wennen aan wat eens zo gewoon was, was voor mij een uitdaging.
Respect dat je half jaar de wereld hebt rondgetrokken en leuk dat je gedeelte met ons meegereisd bent.
Have fun,
Liefs
Loesje -
05 November 2010 - 10:54
Robin:
Hee Tijger ;)
Met veel plezier het laatste deel gelezen en zo ook weer een stukje van de reis opnieuw beleefd.
Ook een erg mooie epiloog met de 'drempels'.
Getuige je baan en de tripjes die je de komende tijd gaat maken zijn die van jou erg verlaagd. Goede zaak!
Hou deze site maar intact, wellicht heb je deze over een tijd weer nodig:P
Greetz,
Robin
-
07 November 2010 - 20:23
Pa:
Hoi, Michel jammer dat je thuis bent,want nu heb lk niks meer om te lezen
nee ,grapje maar het was wel leuk om elke keer je belevenissen te lezen
je heb in ieder geval een prachtige ervaring achter de rug en je zelfstandigheid goed op de proegesteld
je bent nu weer thuis dus daar zit het ook wel snor mee je hebt een hoop dingen opgestoken een massa vrienden gemaakt en mensen ontmoet waarschijnlijk een partij levenslessen opgestken waar je u tegen zegt '
maar boven alles gedaan waar je zin in had
wij hebben genoten van jou belevenissen en ik wens je al het goede en veel plezier toe in je nieuwe baan en mocht je toevallig toch nog een keer zo n reisje gaan maken hou dan zeer zeker een site bij want je schreef geweldig en het werd meer gelezen dan je dacht want er waren nog al wat mensen die geen reactie hebben gegeven maar wel genoten hebben van jou verslagen
gr pa
-
13 November 2010 - 22:23
Mariette Van T.:
Hoi Michel,
Werd onlangs getipt dat je laatste verhaal op de site stond.Ben er nog maar eens even voor gaan zitten.Tot het eind een spannend avontuur, dat neemt niemand je meer af!
Succes met je nieuwe baan.
Groeten uit Lepelstraat -
18 December 2010 - 16:14
Yasmina:
Halloo, Kale man! :p.
Ik "ken" je nu maar ongeveer een weekje maar heb met veel plezier jouw avontuur afgelezen!
Wat een ontzettend indrukwekkende reis! Tijdens het lezen zag ik alles voor me en leek het alsof ik er bij was!
En wás ik er maar bij!! (Behalve bij de ladyboys dan ;-)).
Pff, ben jaloers ..maar heb helaas niet genoeg ballen om dit zo in mijn eentje te doen. :-)
Groetjes,
Yasmina :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
