Van Paihia naar Franz Josef
Door: Michel Hoogenboom
Blijf op de hoogte en volg Michel
26 Maart 2010 | Nieuw Zeeland, Franz Josef
Duss… op dit moment ben ik ongeveer een maandje van huis, en ik geloof dat dit nu de langste periode is die ik ooit van huis ben weggeweest. Het is nog steeds goed uit te houden hier. En omdat er zoveel te doen is en het zo goed bevalt, heb ik besloten om drie weken langer in Nieuw-Zeeland te blijven. Mijn vlucht van 30 Maart van Christchurch naar Sydney heb ik nu verzet naar 22 April, zodat ik de rest van mijn tijd hier een beetje rustiger aan kan doen en niks hoef te missen. De afgelopen weken ben ik van Paihia via Auckland, Hahei, Raglan, Waitomo, Maketu, Rotorua, Taupo, Tongoriro National Park, Wellington, Picton, Marahau/Abel Tasman National Park en Barrytown naar Franz Josef gereisd. Een hele hoop plaatsen en activiteiten die ik gezien en gedaan heb in een relatief korte tijd. En dus ook gigantisch veel te vertellen!
Nu zal ik beginnen met de hostels, om jullie een beetje een beeld te geven waar ik overnacht en eet enzovoorts.
De hostels zijn eigenlijk verschillend in kwaliteit. Ik ben in bepaalde verbleven waar er kakkerlakken in de keuken liepen, de badkamers vol met schimmels zaten, en waar je met acht andere snurkende personen op een kamer slaapt die net zo groot is als mijn slaapkamer thuis. Waar de wasmachines je was smeriger maken dan voordat je het er ingestopt hebt, de drogers niet drogen en het personeel chagrijnig is. Terwijl je voor de zelfde prijs een dag later een prima kamer deelt met twee bloedmooie, rondborstige Zweedse dames. Waar ook een schone keuken en Jacuzzi bij inbegrepen zijn die je gratis kunt gebruiken. Waar de wasmachines en drogers naar behoren werken en je kunt chillen bij een open haard nadat je een hele dag bezig geweest, genietend van een van de lokale biertjes.
Dit zijn natuurlijk uitersten, en meestal zit het er ergens tussenin. Maar het is zeer zeker geen onzin.
Verder reis ik rond met een backpacker bus die een aantal vaste routes heeft door heel Nieuw-Zeeland. Maar niet alleen de toeristische, wat juist het leuke is. De chauffeurs weten veel van, en vertellen dus veel over de plaatsen waar we doorheen komen, en laten ons vaak de mooie plekjes zien. Je kunt zelf beslissen in welke plaatsen je afstapt en langer blijft. Een dag of een paar dagen later kun je dan een andere bus pakken om je reis te vervolgen, heel vrij dus. En omdat iedereen zijn eigen plannen heeft en dus op andere plaatsen afstapt en weer opstapt, leer je heel veel mensen kennen. Keerzijde hiervan is dan dat je van sommige mensen afscheid moet nemen en dat je deze daarna waarschijnlijk niet meer ziet. Wat soms wel heel erg jammer is. Gelukkig is er zoiets als facebook waarmee je alsnog in contact kan blijven!
Zoals ik heb verteld ben ik na mijn laatste verslag dus op de bus gestapt terug naar Auckland. En Hahei was de eerste stop nadat ik daar weer vertrok. Hier zijn we met een groepje naar Cathedral Cove gelopen, wat een prachtig stuk strand is met gigantische kliffen en veel eilandjes voor de kust. ’s Nachts zijn we met z’n allen naar het strand gegaan om wat te zwemmen en te drinken. Heel erg gezellig, en wat me opviel is dat je aan deze kant van de wereld zoveel meer sterren aan de hemel ziet dan in Nederland, echt een prachtig zicht. We hebben dus een halve nacht zat op het strand naar boven liggen kijken, waarna we uiteindelijk toch maar terug naar de camping zijn gestommeld. Omdat we vroeg in de morgen richting Raglan zouden vertrekken.
Raglan is een stadje aan de westkust, wat bekend staat om de langste onafgebroken golven in de Pacific. Dat betekend dus dat je daar uitstekend kan surfen wat ik dan ook gedaan heb. Ik ben niet echt een natuurtalent, maar uiteindelijk lukte het me wel om een paar goede golven mee te pikken. Tegen dat ik het echt door had was ik zo moe dat ik niet eens meer tegen de golven in kon peddelen, en heb ik het maar opgegeven. Maar het is zeker te weten iets wat ik nog eens ga doen als daar de mogelijkheid voor is.
Een dag later kwamen we aan in Waitomo, waar ik mezelf weer in een te strak wetsuit heb moeten hijsen omdat we met een groepje de grotten gingen verkennen die kris kras door de bergen en onder de grond lopen. Het hele gebied is eigenlijk een grote gatenkaas, waardoor er zo af en toe iets instort. De tocht onder de grond was op sommige momenten toch best krap, het kwam regelmatig voor dat je 20 meter door nauwe gangen moest kruipen. Wat niet heel erg fijn was voor de claustrofobische mensen onder ons. Verder kreeg ik door de gloeiwormen (net iets als vuurvliegjes) en alle lijmsteen er een beetje een efteling gevoel bij. Het lijkt altijd zo nep als je daar in die attracties gaat, maar eigenlijk is het allemaal uitstekend nagemaakt.
Next stop Maketu, waar we onze Maori ervaring hebben gehad. De Maori zijn de locals, ergens een beetje te vergelijken met de aboriginals in Australie, maar met een hele eigen cultuur.
We hebben hier een hele avond geprobeerd wat van de tradities op te pikken, wat wel heel erg leuk was. Zo hebben de mannen bijvoorbeeld de Haka mogen dansen. De Haka is een war challenge, bedoeld om andere stammen te intimideren en angst aan te jagen. Wij hadden ongeveer 30 minuten om dit te leren, de tekst in Maori, en de dans zelf. Een half uur was natuurlijk veel te kort, want niemand kon alles onthouden. Maar het leverder in ieder geval een hilarische show op! Er zijn filmpjes gemaakt die ik zelf niet heb, maar ik ga zeer zeker proberen deze online te krijgen zodat jullie ook even kunnen lachen.
Het eerste nationale park wat ik tegen kwam was het Tongoriro National Park, waar de bekende Mount Ngauruhoe ligt. Oftewel Mount Doom uit the Lord of the Rings. Hier hebben we een wandeling door de bergen gemaakt van 20km, welke prachtige plaatjes opleverde, maar wel gigantisch zwaar was. De personen die de Tongoriro Crossing een dag eerder hadden gedaan hadden enorm veel regen en wind gehad, waardoor het mij verstandig leek om geschikte kleding te huren en me warm aan te kleden. Maar zoals wel vaker hier, was het weerbericht niet heel erg betrouwbaar, en na 10 minuten regen hebben we een gigantisch warme dag gehad. Ik heb dus voor niks een hele dag 10 kilo kleren mee lopen slepen. Het was dus ook niet heel erg raar dat m'n beenspiertjes de twee dagen erna nogal gevoelig waren.
Wellington was in tegenstelling tot Auckland wel een hele leuke stad. Het had een gezellig centrum en er was een hoop te doen, helaas was ik hier maar twee dagen en heb ik keuzes moeten maken in wat ik wilde gaan doen. Uiteindelijk heb ik een Lord of the Rings tour gedaan en hebben we Saint Patrick's day gevierd. Voor mensen die niet weten wat St Paddy's day is, dit is een Ierse feestdag, wat dus betekend dat er vanaf 's ochtends vroeg tot 's avonds laat een zee aan bier gezopen word. Mensen verkleden zich op een manier net als wij Nederlanders doen tijdens het WK/EK of koninginnedag, maar dan in het groen. Ik hoef jullie dus niet te vertellen dat ik me goed vermaakt heb daar.
Vanuit Wellington zijn we met de ferry richting Picton gegaan, om daarna een paar dagen in Marahau naast het Abel Tasman National Park te verblijven. Hier heb ik een paar dagen lekker weinig gedaan, op een wandeling langs de kust en een zeiltochtje na.
Na Marahau heb ik drie nachten in Barrytown overnacht. Een dorpje, nou nee, meer een gehucht waar niet meer dan 20 mensen wonen geloof ik, maar toch bekend staat om de leuke feestjes. Om de zoveel dagen stopt er een bus, en als er eentje aankomt is er 's avonds altijd een dress up party. Ik denk dat ik hier niet heel veel over hoef te zeggen, ik heb 2 feestjes meegemaakt en euhm... bekijk de foto's and have a laugh!!
Verder heb ik in barrytown een traditioneel mes uit een stuk staal geslagen en deze daarna verder afgewerkt, en een maori hanger uit een stuk bot gehouwen. Ik ben niet heel erg handig, en allebei de dagen heb ik totaal geen idee gehad wat ik aan het doen was. Maar het resultaat is niet verkeerd al zeg ik het zelf!
Op dit moment zit ik al een aantal dagen in Franz Josef, wat bekend staat om de gletsjer die hier een stukje verderop ligt. Blijkbaar de enige gletsjer die aan een regenwoud grenst in de wereld. En ik moet zeggen, het is best indrukwekkend. Door het slechte weer ben ik er nog niet op geweest, en het lijkt ook niet meer te gebeuren aangezien ik morgen vertrek. Maar ik heb wat leuke wandelingen om de gletsjer heen gemaakt zodat ik toch kan zeggen dat ik deze gezien heb. Ook m'n plannen voor een skydive zijn helaas geannuleerd door de regen. Waardoor ik deze waarschijnlijk in Queenstown of Wanaka moet gaan doen. Op zich ook niet verkeerd, maar de skydive in Franz Josef moet de op een na mooiste zijn in de wereld, dus ik baal er toch wel een beetje van. Maar we zien wel, misschien morgenochtend... elke dag is een verrassing hier, en dat maakt het leuk!
(foto's zijn nog niet compleet maar toch te vinden op: http://michelhoogenboom.hyves.nl/fotos/ )
Nu zal ik beginnen met de hostels, om jullie een beetje een beeld te geven waar ik overnacht en eet enzovoorts.
De hostels zijn eigenlijk verschillend in kwaliteit. Ik ben in bepaalde verbleven waar er kakkerlakken in de keuken liepen, de badkamers vol met schimmels zaten, en waar je met acht andere snurkende personen op een kamer slaapt die net zo groot is als mijn slaapkamer thuis. Waar de wasmachines je was smeriger maken dan voordat je het er ingestopt hebt, de drogers niet drogen en het personeel chagrijnig is. Terwijl je voor de zelfde prijs een dag later een prima kamer deelt met twee bloedmooie, rondborstige Zweedse dames. Waar ook een schone keuken en Jacuzzi bij inbegrepen zijn die je gratis kunt gebruiken. Waar de wasmachines en drogers naar behoren werken en je kunt chillen bij een open haard nadat je een hele dag bezig geweest, genietend van een van de lokale biertjes.
Dit zijn natuurlijk uitersten, en meestal zit het er ergens tussenin. Maar het is zeer zeker geen onzin.
Verder reis ik rond met een backpacker bus die een aantal vaste routes heeft door heel Nieuw-Zeeland. Maar niet alleen de toeristische, wat juist het leuke is. De chauffeurs weten veel van, en vertellen dus veel over de plaatsen waar we doorheen komen, en laten ons vaak de mooie plekjes zien. Je kunt zelf beslissen in welke plaatsen je afstapt en langer blijft. Een dag of een paar dagen later kun je dan een andere bus pakken om je reis te vervolgen, heel vrij dus. En omdat iedereen zijn eigen plannen heeft en dus op andere plaatsen afstapt en weer opstapt, leer je heel veel mensen kennen. Keerzijde hiervan is dan dat je van sommige mensen afscheid moet nemen en dat je deze daarna waarschijnlijk niet meer ziet. Wat soms wel heel erg jammer is. Gelukkig is er zoiets als facebook waarmee je alsnog in contact kan blijven!
Zoals ik heb verteld ben ik na mijn laatste verslag dus op de bus gestapt terug naar Auckland. En Hahei was de eerste stop nadat ik daar weer vertrok. Hier zijn we met een groepje naar Cathedral Cove gelopen, wat een prachtig stuk strand is met gigantische kliffen en veel eilandjes voor de kust. ’s Nachts zijn we met z’n allen naar het strand gegaan om wat te zwemmen en te drinken. Heel erg gezellig, en wat me opviel is dat je aan deze kant van de wereld zoveel meer sterren aan de hemel ziet dan in Nederland, echt een prachtig zicht. We hebben dus een halve nacht zat op het strand naar boven liggen kijken, waarna we uiteindelijk toch maar terug naar de camping zijn gestommeld. Omdat we vroeg in de morgen richting Raglan zouden vertrekken.
Raglan is een stadje aan de westkust, wat bekend staat om de langste onafgebroken golven in de Pacific. Dat betekend dus dat je daar uitstekend kan surfen wat ik dan ook gedaan heb. Ik ben niet echt een natuurtalent, maar uiteindelijk lukte het me wel om een paar goede golven mee te pikken. Tegen dat ik het echt door had was ik zo moe dat ik niet eens meer tegen de golven in kon peddelen, en heb ik het maar opgegeven. Maar het is zeker te weten iets wat ik nog eens ga doen als daar de mogelijkheid voor is.
Een dag later kwamen we aan in Waitomo, waar ik mezelf weer in een te strak wetsuit heb moeten hijsen omdat we met een groepje de grotten gingen verkennen die kris kras door de bergen en onder de grond lopen. Het hele gebied is eigenlijk een grote gatenkaas, waardoor er zo af en toe iets instort. De tocht onder de grond was op sommige momenten toch best krap, het kwam regelmatig voor dat je 20 meter door nauwe gangen moest kruipen. Wat niet heel erg fijn was voor de claustrofobische mensen onder ons. Verder kreeg ik door de gloeiwormen (net iets als vuurvliegjes) en alle lijmsteen er een beetje een efteling gevoel bij. Het lijkt altijd zo nep als je daar in die attracties gaat, maar eigenlijk is het allemaal uitstekend nagemaakt.
Next stop Maketu, waar we onze Maori ervaring hebben gehad. De Maori zijn de locals, ergens een beetje te vergelijken met de aboriginals in Australie, maar met een hele eigen cultuur.
We hebben hier een hele avond geprobeerd wat van de tradities op te pikken, wat wel heel erg leuk was. Zo hebben de mannen bijvoorbeeld de Haka mogen dansen. De Haka is een war challenge, bedoeld om andere stammen te intimideren en angst aan te jagen. Wij hadden ongeveer 30 minuten om dit te leren, de tekst in Maori, en de dans zelf. Een half uur was natuurlijk veel te kort, want niemand kon alles onthouden. Maar het leverder in ieder geval een hilarische show op! Er zijn filmpjes gemaakt die ik zelf niet heb, maar ik ga zeer zeker proberen deze online te krijgen zodat jullie ook even kunnen lachen.
Het eerste nationale park wat ik tegen kwam was het Tongoriro National Park, waar de bekende Mount Ngauruhoe ligt. Oftewel Mount Doom uit the Lord of the Rings. Hier hebben we een wandeling door de bergen gemaakt van 20km, welke prachtige plaatjes opleverde, maar wel gigantisch zwaar was. De personen die de Tongoriro Crossing een dag eerder hadden gedaan hadden enorm veel regen en wind gehad, waardoor het mij verstandig leek om geschikte kleding te huren en me warm aan te kleden. Maar zoals wel vaker hier, was het weerbericht niet heel erg betrouwbaar, en na 10 minuten regen hebben we een gigantisch warme dag gehad. Ik heb dus voor niks een hele dag 10 kilo kleren mee lopen slepen. Het was dus ook niet heel erg raar dat m'n beenspiertjes de twee dagen erna nogal gevoelig waren.
Wellington was in tegenstelling tot Auckland wel een hele leuke stad. Het had een gezellig centrum en er was een hoop te doen, helaas was ik hier maar twee dagen en heb ik keuzes moeten maken in wat ik wilde gaan doen. Uiteindelijk heb ik een Lord of the Rings tour gedaan en hebben we Saint Patrick's day gevierd. Voor mensen die niet weten wat St Paddy's day is, dit is een Ierse feestdag, wat dus betekend dat er vanaf 's ochtends vroeg tot 's avonds laat een zee aan bier gezopen word. Mensen verkleden zich op een manier net als wij Nederlanders doen tijdens het WK/EK of koninginnedag, maar dan in het groen. Ik hoef jullie dus niet te vertellen dat ik me goed vermaakt heb daar.
Vanuit Wellington zijn we met de ferry richting Picton gegaan, om daarna een paar dagen in Marahau naast het Abel Tasman National Park te verblijven. Hier heb ik een paar dagen lekker weinig gedaan, op een wandeling langs de kust en een zeiltochtje na.
Na Marahau heb ik drie nachten in Barrytown overnacht. Een dorpje, nou nee, meer een gehucht waar niet meer dan 20 mensen wonen geloof ik, maar toch bekend staat om de leuke feestjes. Om de zoveel dagen stopt er een bus, en als er eentje aankomt is er 's avonds altijd een dress up party. Ik denk dat ik hier niet heel veel over hoef te zeggen, ik heb 2 feestjes meegemaakt en euhm... bekijk de foto's and have a laugh!!
Verder heb ik in barrytown een traditioneel mes uit een stuk staal geslagen en deze daarna verder afgewerkt, en een maori hanger uit een stuk bot gehouwen. Ik ben niet heel erg handig, en allebei de dagen heb ik totaal geen idee gehad wat ik aan het doen was. Maar het resultaat is niet verkeerd al zeg ik het zelf!
Op dit moment zit ik al een aantal dagen in Franz Josef, wat bekend staat om de gletsjer die hier een stukje verderop ligt. Blijkbaar de enige gletsjer die aan een regenwoud grenst in de wereld. En ik moet zeggen, het is best indrukwekkend. Door het slechte weer ben ik er nog niet op geweest, en het lijkt ook niet meer te gebeuren aangezien ik morgen vertrek. Maar ik heb wat leuke wandelingen om de gletsjer heen gemaakt zodat ik toch kan zeggen dat ik deze gezien heb. Ook m'n plannen voor een skydive zijn helaas geannuleerd door de regen. Waardoor ik deze waarschijnlijk in Queenstown of Wanaka moet gaan doen. Op zich ook niet verkeerd, maar de skydive in Franz Josef moet de op een na mooiste zijn in de wereld, dus ik baal er toch wel een beetje van. Maar we zien wel, misschien morgenochtend... elke dag is een verrassing hier, en dat maakt het leuk!
(foto's zijn nog niet compleet maar toch te vinden op: http://michelhoogenboom.hyves.nl/fotos/ )
-
26 Maart 2010 - 09:39
Kelly:
Heey Michel!!
Eindelijk! Ik heb internet! Nu kan ik je gelukkig helemaal volgen! Stoere foto's trouwens man!!
Ik maak zo snel mogelijk een nieuwe hyves aan zodat we lekker kunnen krabbelen :p Zag trouwens dat je ook al goed bruin was, (Jaloers*)
Mja.. Ik ga zo weer werken.
Tot snel :) -
26 Maart 2010 - 12:23
Sem:
Hey,
Het ziet er naar uit dat je het naar je zin hebt! Houwe zo!
Al zijn een aantal foto's nogal dubieus ;) :P
Groeten -
26 Maart 2010 - 13:02
Mark:
Hey Kerel!
Wat een avonturen zeg. Echt top man. ook relaxte foto's, krijg er ook een beetje vakantiegevoel van ;) Op naar het volgende verhaal haha.
Have fun -
26 Maart 2010 - 18:00
Donny:
Klinkt geweldig dat st patricks day!
Jij maakt meer in een maand mee dan ik hier in nieuw-vossemeer,
ik zal zeker de foto's gaan checken want ik ben wel benieuwd wat voor leuks er op staat
-
29 Maart 2010 - 09:23
Pa En Ma:
4 weken ja een hele lange tijd (word nog langer) en geen heimwee wat een heel goed teken is,heel leuk verslag je kan het mooi en goed vertellen,zo dat we je allemaal benijden hier.
Groetjes thuisfront -
29 Maart 2010 - 13:35
Natasja:
Hee echt een super verslag ik heb het ook op me stage laten lezen aan me baas en bazin want die waren ook naar australie geweest dus die vinden dat ook super leuk om te lezen, heb het ook aan klanten laten lezen en die vinden het geweldig hoe je het schrijft. net of ze er bij zijn geweest.
heb je ook een email gestuurd met vanalles erin!
xxx Natasja! -
30 Maart 2010 - 19:31
Mariëtte V. T.:
Hoi Michel, nou, dat zijn nog eens verhalen! En al 1 maand onderweg, gaat wel snel. Nog een goede reis daar aan de andere kant van de wereld. de groeten van ons allemaal uit Lepelstraat. -
31 Maart 2010 - 08:57
Jurgen:
Heej Kerel,
Opnieuw weer genoten van je reisverslag. Vooral van de foto's. Al heel wat mooie plekken gezien en zo te zien ook erg naar je zin gehad. Nog veel plezier aan de andere kant van de wereld ;) -
03 April 2010 - 11:34
Pa:
he michel hoe is het heb net alle fotos is bekeken en ik denk dat ik jou kant maar is op kom
Ben zelf alvast maar aan een kleine europa tour begonnen, maar dat is eigenlijk niks vergeleken met wat jij daar allemaal uitspookt
Ben weer volop aan het rijden
die skydive van jou ziet er te gek uit heb hem meteen nagedaan (van het bankstel op de grond,was hoog zat)man wat een hoogte en wat een mooi land is dat ,ben toch wel een beetje jaloers op je
zo te zien heb je het best naar je zin daar ,en best wel leuk en knap gezelschap daar
of betaal je die meisjes om bij je op de foto gaan
he kerel ik wens je nog veel goed weer en veel plezier toe de komende dagen groeten pa -
04 April 2010 - 07:38
Janette:
Hé Avonturier,
Wat kun je leuk schrijven !
Ik leer een hele andere kant van jou kennen! Fantastisch dat we je op deze manier kunnen volgen.
Ik kijk uit naar je volgend reisverslag. -
04 April 2010 - 17:32
Loesje:
Hey Fritz,
Geweldig om jouw avonturen te lezen! Ben wel beetje jaloers. Zo te lezen vermaak je je prima! Tof!
Van de week foto's van feestje Hasselt bekeken. Gaaaaf! Als je hier weer bent lekker partyen.
Have fun,
Greetz
Loesje -
05 April 2010 - 11:00
Robin:
Kijk, dat zijn de verhalen! Met hier en daar een mooie one-liner: "Terwijl je voor de zelfde prijs een dag later een prima kamer deelt met twee bloedmooie, rondborstige Zweedse dames."
Je schrijfstijl is beeldend:)
Blijf genieten, maar dat is zo te zien/lezen een overbodige tip...
Veel plezier ook met darten;)
Greetz,
Robin
-
07 April 2010 - 19:36
Andere Robin:
Heej Michel,
Eindelijk even tijd om de rest van je bericht te lezen. En natuurlijk de foto's bekijken!
Zo te zien heb je de skydive er inmiddels op zitten.
Ik heb ook erg genoten van je Maori-dans :)
Veel plezier verder!
Groeten,
Robin -
13 April 2010 - 17:16
Sofie:
Hey Michel!
Ik zie dat je het erg naar je zin hebt!
Bewust genieten is de boodschap ;).
't amusement nog!
Vele groetjes vanuit Gent :)
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
